چرا عفونت دستگاه ادراری در زنان باردار شایع است؟
عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs) ، یک نوع بسیار شایع عفونت باکتریایی است.
یک مطالعه نشان داد که از هر 3 زن، 1 نفر در مقطعی از بارداری خود دچار عفونت مثانه می شود. عفونت ادراری زمانی رخ می دهد که باکتری وارد دستگاه ادراری شده و تکثیر می شود و باعث ادرار دردناک(سوزش ادرار) و سایر علائم می شود. برخی عوامل در دوران بارداری احتمال وقوع این اتفاق را افزایش می دهند.
هنگامی که باردار هستید، آناتومی دستگاه ادراری شما در واقع تغییر می کند. به عنوان مثال، کلیه های شما بزرگتر می شوند و رحم در حال رشد شما می تواند حالب و مثانه شما را تحت فشار قرار دهد. به دلیل این فشرده سازی، تخلیه کامل مثانه در دوران بارداری دشوارتر می شود. علاوه بر این، طبق تحقیقات، سطح پروژسترون و استروژن شما در طول بارداری افزایش می‌یابد که می‌تواند مثانه و حالب‌های شما را ضعیف کند.
طبق گفته بیمارستان کودکان فیلادلفیا، بارداری همچنین ساختار ادرار شما را تغییر می‌دهد و اسیدیته را کاهش می‌دهد و میزان پروتئین، هورمون‌ها و قند را در ادرار افزایش می‌دهد. تحقیقات نشان داده است که قند اضافی می‌تواند رشد باکتری‌ها را بیشتر کند. همه موارد فوق به افزایش احتمال ابتلا به عفونت دستگاه ادراری در بارداری کمک می کند. و به همین دلیل توصیه می‌شود که همه زنان باردار در هفته ۱۲ تا ۱۶ یا در اولین ویزیت قبل از زایمان، آزمایش ادرار و کشت ادرار انجام دهند.
فهرست مطالب
احتمال ابتلا به عفونت ادراری در سه ماهه های مختلف بارداری متفاوت است.
☑️سه ماهه اول:
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، حدود 41 درصد از عفونت‌های ادراری در سه ماهه اول بارداری تشخیص داده میشوند. از آنجایی که ابتلا به عفونت ادراری در سه ماهه اول بسیار رایج است، کارگروه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده توصیه می‌کند که پزشک شما در اولین ویزیت قبل از زایمان، آزمایش ادرار و کشت ادرار را برای بیمار انجام دهد . این توصیه به شما کمک می‌کند که آیا علائم UTI دارید یا نه.
☑️سه ماهه دوم:
طبق CDC، تقریباً نیمی از زنان باردار در طول سه ماهه دوم در مقایسه با سه ماهه اول به عفونت ادراری مبتلا می شوند.
☑️سه ماهه سوم:
در مقایسه با سه ماهه دوم، تعداد زنانی که در طول سه ماهه سوم دچار عفونت ادراری می شوند تقریباً نصف شده است. با این حال، طبق تحقیقات، 80 تا 90 درصد از عفونت‌های حاد کلیه در بارداری (که بسیاری از آنها به دلیل پیشرفت UTI درمان‌نشده ایجاد میشوند) در سه ماهه دوم و سوم بارداری رخ می‌دهند. بنابراین، توصیه می شود در سه ماهه سوم نیز کشت ادرار را تکرار کنید اما همیشه بهتر است در صورت مشاهده علائم، به پزشک خود مراجعه کنید. از جمله علائم و نشانه های UTI عبارتند از:
☑️ میل شدید و مکرر به استفاده از دستشویی
☑️ سوزش هنگام ادرار کردن
☑️ ادرار کدر، قرمز، صورتی یا کولا رنگ
☑️ درد لگن، معمولا در مرکز لگن
دکتر امین حسن زاده با سالها طبابت در حوزه ارولوژی و درمان پروستات یکی از حاذق ترین پزشکان مشهد برای درمان بیماران در این بخش هستند.
باکتریوری بدون علامت چیست و فرد مبتلا به عفونت ادراری چه علائمی دارد؟
در بارداری، زنان بیشتر مستعد ابتلا به باکتریوری بدون علامت هستند، به این معنی که شما باکتری های قابل توجهی در ادرار خود دارید، اما دستگاه ادراری شما بدون علائم و نشانه است. با این حال، نداشتن علائم به این معنی نیست که UTI های بدون علامت خوش خیم هستند.
یک عفونت ادراری بدون علامت می تواند منجر به عفونت ادراری علامت دار یا حتی عفونت کلیه [در زنان باردار] شود. در واقع، تحقیقات نشان داده است که اگر عفونت‌های ادراری بدون علامت در بارداری درمان نشوند، 30 درصد از زنان باردار به عفونت ادراری علامت‌دار مبتلا میشوند و نیمی از این زنان در نهایت پیلونفریت حاد (عفونت کلیه) مبتلا میشوند. مهم است توجه داشته باشید که علائم کلاسیک عفونت دستگاه ادراری، مانند ادرار مکرر و دردناک، ممکن است در عفونت کلیه رخ دهد یا مشاهده نشود . در اینجا چند نشانه وجود دارد که باید مراقب آنها بود.
علائم معمول یک عفونت کلیه :
☑️ تب با درجه بالا
☑️ لرز (احساس سرمای ناگهانی )
☑️ سردرد
☑️ حالت تهوع یا استفراغ
☑️ درد پایین کمر
☑️ درد پهلو (اغلب سمت راست)
☑️ کاهش احتمالی برون ده ادرار
آیا عفونت ادراری در دوران بارداری خطرناک است؟
عفونت ادراری در بارداری می‌تواند به سرعت به عفونت کلیه تبدیل شود، که می‌تواند بسیار خطرناک‌تر از عفونت کلیه در زنان غیرباردار باشد. عفونت‌های شدید می‌تواند منجر به مشکلات تنفسی و سپسیس شود که می‌تواند منجر به زایمان زودرس یا حتی نیاز به زایمان فوری نوزاد شود.»
فراتر از عفونت کلیه، به نظر می رسد که داشتن UTI در دوران بارداری احتمالاً عاملی در کاهش وزن هنگام تولد باشد. بر اساس یک متاآنالیز، زنانی که در بارداری به عفونت ادراری مبتلا هستند، 1.3 برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به پره اکلامپسی هستند، یک عارضه بارداری که با فشار خون بالا مشخص می شود.
آیا داشتن عفونت ادراری در دوران بارداری می تواند به نوزاد آسیب برساند؟
عفونت ادراری به خودی خود مستقیماً به نوزاد آسیب نمی‌زند. این شکست در درمان عفونت ادراری است که می تواند باعث مواردی مانند زایمان زودرس یا به ندرت عفونت کیسه آمنیوتیک شود. به عنوان مثال، تحقیقات نشان داده است که درمان زنان باردار مبتلا به عفونت ادراری بدون علامت، بروز زایمان زودرس و نوزادان کم وزن را کاهش می‌دهد. به همین دلیل غربالگری و درمان فوری مهم است.
گزینه های کم خطر برای درمان UTI در زمان بارداری چیست؟
این مشابه نحوه درمان عفونت ادراری در زمانی است که باردار نیستید -با چند تفاوت کلیدی. یک دوره کوتاه آنتی بیوتیکی درمان استاندارد برای عفونت های بدون علامت و علامت دار دستگاه ادراری است که در دوران بارداری رخ می دهد. با این حال، دو تفاوت مهم در درمان عفونت ادراری در زنان باردار در مقابل زنان غیرباردار وجود دارد. اولاً، عفونت‌های ادراری بدون علامت که در سه ماهه اول بارداری تشخیص داده میشوند، با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان میشوند، در حالی که عفونت‌های زنان غیرباردار اغلب به این روش درمان نمی‌شوند. (در خارج از بارداری، باکتریوری بدون علامت معمولاً با آنتی بیوتیک درمان نمی شود.) همچنین، داروهای آنتی بیوتیکی ترجیحی که برای درمان عفونت ادراری در بارداری استفاده می شود، اغلب با آنچه در دوران بارداری استفاده می شود متفاوت است. به عنوان مثال، آنتی بیوتیک های زیر با هیچ گونه نقص مادرزادی مرتبط نبوده اند، بنابراین استفاده از آنها در هر مرحله از بارداری بی خطر است:
☑️ پنی سیلین ها، از جمله آموکسی سیلین، آمپی سیلین، و آموکسی سیلین و کلوولانات(کوآموکسی کلاو)
☑️ اریترومایسین
☑️ سفالوسپورین‌ها، از جمله سفالکسین
تاریخچه عفونت ادراری و الگوهای مقاومت باکتریایی باید قبل از تجویز هر یک از این داروها در نظر گرفته شود.
از آنجایی که برخی از آنتی بیوتیک ها در سه ماهه اول با خطر بالقوه برای نقایص مادرزادی (آنسفالی، نقایص قلبی و شکاف کام) همراه هستند، در بیشتر موارد آنها تنها به عنوان یک درمان خط اول برای عفونت های ادراری در سه ماهه دوم و سوم در نظر گرفته می شوند.
ممکن است در سه ماهه اول از نیتروفورانتوئین استفاده شود.
در سه ماهه اول فقط زمانی مناسب در نظر گرفته می شود که هیچ درمان جایگزین مناسب دیگری در دسترس نباشد.
فاکتورهای خطر ابتلا به عفونت ادراری چیست؟
دستگاه ادراری شما به طور معمول عاری از باکتری است. اگر باکتری ها وارد دستگاه شوند و تکثیر شوند، می توانند باعث عفونت ادراری شوند. برخی از دلایلی که خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهد عبارتند از:
☑️ فعالیت جنسی بیش از 3 بار در هفته، که خطر حرکت باکتری ها در ناحیه تناسلی و ورود به دستگاه ادراری را افزایش می دهد.
☑️ داشتن مشکل در تخلیه کامل مثانه
☑️ ابتلا به دیابت، زیرا قند موجود در ادرار ممکن است باعث تکثیر باکتری شود
در طول بارداری، تغییراتی که در بدن شما رخ می دهد، خطر ابتلا به عفونت ادراری را افزایش می دهد، از جمله تغییرات در ادرار و سیستم ایمنی. همانطور که کودک شما رشد می کند، فشار روی مثانه شما نیز افزایش می یابد که می تواند جریان ادرار شما را کاهش دهد و منجر به عفونت شود. لوله‌هایی که ادرار را از کلیه به مثانه می‌برند (حالب‌ها) گشادتر میشوند و این باعث می‌شود که باکتری‌ها راحت‌تر به کلیه‌ها برسند.
عفونت ادراری چگونه تشخیص داده می شود؟
با گرفتن نمونه ادرار که در آزمایشگاه زیر میکروسکوپ بررسی می شود، تشخیص داده می شود. پزشک شما همچنین در مورد علائم از شما سوال خواهد کرد و ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهد.
به همه افرادی که باردار هستند، معمولاً در اولین ویزیت قبل از زایمان یا بلافاصله پس از آن، آزمایش ادرار پیشنهاد می‌شود. اگر در گذشته عفونت ادراری داشته‌اید، علائم عفونت ادراری دارید، نمونه‌ای با نتیجه نامشخص گرفته‌اید، یا اگر پزشک فکر می‌کند که شما در معرض خطر ابتلا به عفونت ادراری هستید، ممکن است نیاز به تکرار آزمایش ادرار داشته باشید. اگر عفونت ادراری زیادی دارید، ممکن است به آزمایش‌های بیشتری مانند سونوگرافی از کلیه‌های خود نیاز داشته باشید.
آیا می توانم از UTI جلوگیری کنم؟
شما می توانید خطر ابتلا به عفونت ادراری در دوران بارداری را با موارد زیر کاهش دهید:
☑️ نوشیدن مایعات زیاد به خصوص آب
☑️ دفع ادرار خود را به تاخیر نیندازید.
☑️ ادرار کردن بلافاصله بعد از رابطه جنسی
☑️ پس از رفتن به توالت، خود را از جلو به عقب پاک کنید.
☑️ اجتناب از دوش و اسپری یا پودر در ناحیه تناسلی
یک پاسخ
It’s going to be finish of mine day, but before end I am reading this fantastic article to increase my knowledge.