اپیدیدیمیت التهاب اپیدیدیم شماست،اپیدیدیم یک لوله پیچیده در پشت بیضه است که اسپرم را ذخیره و حمل می کند. این تورم می تواند باعث درد شدید در بیضه شما شود.
این عفونت می‌تواند در هرسنی اتفاق بیفتد اما در سنین بین 14 تا 35 سال شایع‌تر است. معمولاً به دلیل عفونت باکتریایی یا عفونت مقاربتی (STI) رخ میدهد.
این وضعیت معمولا پس از مصرف آنتی بیوتیک بهبود می یابد.
در بیشتر موارد، بیضه ها نیز دچار التهاب می شوند. تشخیص اینکه آیا بیضه ها، اپیدیدیم یا هر دو ملتهب هستند ممکن است دشوار باشد. به همین دلیل است که پزشکان از اصطلاح “اپیدیدیم-ارکیت” برای توضیح عفونت در هر دو بخش سیستم تولید مثل استفاده می کنند
(ارکیت به التهاب خود بیضه اطلاق می شود)
فهرست مطالب
چه عللی باعث ایجاد اپیدیدیمیت می شوند؟
اغلب از طریق عفونتهای مقاربتی ایجاد میشود مانند سوزاک و کلامیدیا.
با این حال، یک عفونت غیرقابل انتقال جنسی، مانند عفونت ادراری یا عفونت پروستات نیز می تواند باعث اپیدیدیمیت شود.بیشتر موارد اپیدیدیمیت ناشی از عفونتی به نام E. coli است.
سایر عفونت‌ها، از جمله ویروس اوریون و به ندرت، سل نیز می‌توانند باعث اپیدیدیمیت شوند.
گاهی اوقات، اپیدیدیمیت هنگامی رخ می دهد که جریان ادرار به سمت عقب به اپیدیدیم شما جریان می یابد. این عامل می تواند در نتیجه بلند کردن اجسام سنگین اتفاق بیفتد. سایر علل اپیدیدیمیت عبارتند از:
☑️ انسداد در مجرای ادرار (لوله ای که ادرار را بدن شما حمل می کند).
☑️ بزرگ شدن یا عفونی شدن غده پروستات (غده ای عضلانی به اندازه گردو که بخشی از مجرای ادرار شما را احاطه کرده است).
☑️ استفاده از کاتتر (سوند)
☑️ جراحی روی پروستات، مجرای ادرار یا مثانه.
☑️آسیب تروماتیک کشاله ران
دکتر امین حسن زاده با سالها طبابت در حوزه ارولوژی و درمان پروستات یکی از حاذق ترین پزشکان مشهد برای درمان بیماران در این بخش هستند.
عوامل خطر برای ابتلا به اپیدیدیمیت چیست؟
موارد زیر ریسک ابتلا به این بیماری را افزایش میدهد که شامل موارد زیر است :
☑️ بیمار ختنه نشده باشد
☑️ بدون کاندوم یا سایر روش های پروتکتیو رابطه جنسی داشته باشد
☑️ مشکلات ساختاری در دستگاه ادراری وجود داشته باشد
☑️ ابتلا به سل
☑️ پروستات به قدری بزرگ شده باشد که باعث انسداد مثانه می شود
☑️ اخیراً جراحی مجاری ادراری داشته باشد
☑️ استفاده از سوند ادراری
☑️ مصرف داروی قلبی به نام آمیودارون
علائم بیمار مبتلا به اپیدیدیمیت چیست؟
علائم اپیدیدیمیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
☑️ درد در کیسه بیضه، گاهی اوقات به سمت کشاله ران شما تیر میکشد.
☑️ تورم و قرمزی در بیضه شما.
☑️ خون در منی
☑️ تب و لرز.
☑️ سوزش ادرار (ادرار دردناک).
تشخیص اپیدیدیمیت چگونه صورت می گیرد؟
هنگامی که به پزشک مراجعه می کنید، بیضه شما را از نظر علائم عفونت معاینه می کند و از شما سوالاتی در مورد علائم شما می پرسد. آنها همچنین ممکن است یک معاینه مقعدی برای بررسی پروستات شما و بررسی هرگونه حساسیت به لمس انجام دهند.
اگر پزشک بر اساس معاینه مشکوک به اپیدیدیمیت باشد، ممکن است جهت تایید تشخیص اقداماتی مانند تصویر برداری و یا آزمایش انجام دهید. آنها عبارتند از:
☑️ آزمایش نمونه ادرار: تا آزمایشگاه بتواند علائم عفونت را بررسی کند.
☑️ نمونه خون:جهت بررسی عفونت سیستمیک بدن شما
☑️ نمونه سوآپ: برای این آزمایش، پزشک یک سوآپ باریک را در نوک آلت تناسلی‌تان قرار میدهد تا نمونه‌ای از ترشحات دریافت کند. این کار برای آزمایش کلامیدیا یا سوزاک استفاده می شود.
☑️ سونوگرافی: همچنین ممکن است از شما خواسته شود سونوگرافی انجام دهید تا با استفاده از امواج اولتراسوند بیضه ها بررسی شوند.
درمان اپیدیدیمیت چگونه است؟
درمان اپیدیدیمیت شامل درمان عفونت زمینه ای و کاهش علائم است.
☑️ درمان آنتی بیوتیکی:
رایج ترین درمان اپیدیدیمیت آنتی بیوتیک است. اگر پزشک شما معتقد است که شما مبتلا به اپیدیدیمیت هستید، ممکن است قبل از اینکه نتایج آزمایشات آزمایشگاهی آماده شود، آنتی بیوتیک برای شما تجویز کند.
رایج ترین داروها شامل داکسی سایکلین، سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین یا تری متوپریم-سولفامتوکسازول است. درمان آنتی بیوتیکی معمولاً حدود یک تا دو هفته طول می کشد و معمولاً در عرض چند روز احساس بهتری خواهید داشت. همیشه دوره کامل آنتی بیوتیک خود را طبق دستور مصرف کنید، حتی زمانی که احساس بهتری دارید.
در موارد STI (عفونت های جنسی )شما و شریک زندگیتان باید تا زمانی که دوره آنتی بیوتیک خود را کامل نکرده اید و به طور کامل درمان نشده اید، از رابطه جنسی خودداری کنید.
قسمت دوم درمان شامل راهکار هایی است که برای کاهش درد و التهاب بیمار استفاده میشود:
☑️ داروهای ضد درد، که می‌تواند بدون نسخه در دسترس باشد (مانند ایبوپروفن)
☑️ استراحت در رختخواب
☑️ استفاده از ساپورت اسکروتال جهت حمایت و بالانگهداشتن بیضه ها
☑️ پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین
گاهی اوقات ممکن است چندین هفته طول بکشد تا درد یا ناراحتی به طور کامل از بین برود. بیشتر تظاهرات اپیدیدیمیت در عرض 3 ماه از بین می رود. با این حال، درمان تهاجمی تر ممکن است برای برخی افراد ضروری باشد.
اگر آبسه روی بیضه ایجاد شده باشد، پزشک می‌تواند با استفاده از سوزن، چرک را تخلیه کند.
اگر هیچ درمان دیگری موفقیت آمیز نبود، جراحی گزینه دیگری است که شامل برداشتن تمام یا بخشی از اپیدیدیم است. مداخلات جراحی نیز ممکن است برای اصلاح هر گونه ناهنجاری فیزیکی که ممکن است باعث اپیدیدیمیت شود ضروری باشد.
اپیدیدیمیت کودکان:
کودکان نیز مانند بزرگسالان ممکن است به اپیدیدیمیت مبتلا شوند، اگرچه التهاب به احتمال زیاد علت متفاوتی دارد.
علل شایع اپیدیدیمیت در کودکان عبارتند از:
☑️ ضربه مستقیم و تروما
☑️ عفونتهای ادراری
☑️ برگشت ادرار به اپیدیدیم
☑️ پیچ خوردگی اپیدیدیم
علائم اپیدیدیمیت در کودکان عبارتند از:
☑️ ترشح از مجرای ادرار
☑️ ناراحتی در لگن یا پایین شکم
☑️ درد یا سوزش در هنگام ادرار
☑️ قرمزی یا حساسیت بیضه
☑️ تب
درمان اپیدیدیمیت کودکان به علت زمینه ای این بیماری بستگی دارد.
در بسیاری از موارد، این بیماری ممکن است به خودی خود برطرف شود، و با کمک استراحت و مسکن هایی مانند ایبوپروفن درد برطرف شود. در یک عفونت باکتریایی، مانند عفونت ناشی از UTI(عفونت ادراری) متخصص ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند.
عوارض اپیدیدیمیت چیست؟
اکثر موارد اپیدیدیمیت حاد پس از استفاده افراد از آنتی بیوتیک برطرف می شود. معمولاً هیچ نگرانی طولانی مدت جنسی یا تولید مثلی وجود ندارد.
با این حال، عفونت می تواند در آینده بازگردد. همچنین ممکن است عوارضی رخ دهد که شامل موارد زیر است:
☑️ اپیدیدیمیت مزمن
☑️ آبسه اپیدیدیم
☑️ آبسه بیضه
☑️ سپسیس، در صورت عفونت شدید
☑️ عقیمی به دلیل مسدود شدن مجاری اسپرم
برای جلوگیری از این موارد، مهم است که به محض بروز علائم، با یک متخصص مراقبت های بهداشتی در مورد اپیدیدیمیت صحبت کنید.
چگونه می توان از ابتلا به اپیدیدیمیت جلوگیری کرد؟
برای کاهش خطر ابتلا به اپیدیدیمیت، باید موارد زیر را رعایت کنید:
☑️ استفاده از کاندوم یا سایر روش‌های مانع برای جلوگیری از بیماری‌های مقاربتی
☑️ کاهش تعداد شرکای جنسی
☑️ نشستن طولانی مدت را کاهش دهید و از برداشتن وسایل سنگین اجتناب شود
☑️ دریافت واکسن سل
با این حال، دریافت درمان سریع برای اپیدیدیمیت حاد یا خفیف می تواند از عفونت مزمن جلوگیری کند.